Komputery w TVP

Informacje o powstawaniu pojęcia "telewizja". Wyszperali i podali Tomasz Pyć i Adam Szostak.

	Zanim człowiek wypowiedział słowo "telewizja" idea ta miała czasami śmieszne, a czasami poważne nazewnictwo: - Radioskop - Ruchome obrazy na falach eteru - Radiowizja - Oczy telefonu...
"Patrzenie przez tył lustra" - to trochę spóźniony pomysł Herberta Marshalla McLuhana, profesora telekomunikacji wielu uniwersytetów, współtwórcy projektu "Globalna wioska".

Rodowód słowa telewizja pochodzi od słowa "telektroskop" lub "elektryczny teleskop" - urządzenia prezentowanego na wielkiej wystawie w Paryżu w 1900 roku. Francuskiego słowa "télévision" użył po raz pierwszy rosyjski (mieszkający we Francji - czasem opisywany jako francuski) fizyk Konstantin Perskij w artykule opublikowanym w ówczesnej gazecie.
Niemieckiego słowa "Fernsehen" ( "daleko widzieć" lub "dalekie widzenie" ) po raz pierwszy użył niemiecki fizyk Paul Edward Liesegang w 1890 roku, w książce zatytułowanej "Przyczyny problemów elektrycznej telewizji". Po Niemcach powtórzyli Duńczycy: "fjer-syn".
Idea została podchwycona i tak powstały:
"television" - po angielsku
"televisie" - po holendersku
"televisione" - po włosku
"television" - po hiszpańsku
"televize" - po czesku
"tielewidienije" - po rosyjsku
"telewizja" - po polsku
etc.

W 1928 roku w sierpniowym wydaniu "Radio News" Hugo Gernsback pisze: Słowo "Telewizja" po raz pierwszy zostało użyte przeze mnie w artykule zatytułowanym "Telewizja i Telefot" (telefotografia przyp. aut.), który ukazał się w grudniowym wydaniu "Modern Electrics" z 1909 roku.

Któż zatem pierwszy użył tego słowa i komu należne honory?
Niemiecki fizyk Paul Edward Liesegang? Mieszkający we Francji Rosjanin Konstantin Perskij? A może Hugo Gernsback?

A dziś? Jak wyjaśniamy czym jest telewizja?

Encyklopedia powszechna PWN:
dział telekomunikacji dotyczący natychmiastowego przekazywania na odległość obrazów ruchomych wraz z towarzyszącymi im dźwiękami za pomocą urządzeń elektronicznych (dawniej elektrycznych lub elektromechanicznych) i torów telekomunikacyjnych radiowych lub przewodowych.

Słownik języka polskiego PWN:
dział telekomunikacji obejmujący całokształt zagadnień związanych z przekazywaniem na odległość ruchomych obrazów, zwykle z towarzyszącym im dźwiękiem, za pomocš urzšdzeń elektronicznych i torów telekomunikacyjnych.

Słownik Webstera:
proces transmisji obrazów poprzez konwersję światła na sygnał elektryczny i z powrotem. Telewizja jest skonstruowana z dwóch elementów: video i audio. Video pochodzi od łacińskiego słowa "widzę", audio zaś od łacińskiego słowa "słyszę".

Wikipedia:
jest to metoda przekazywania ruchomego obrazu oraz dźwięku na odległość. W jednym miejscu za pomocą kamery i mikrofonu rejestruje się sygnał, który następnie jest transmitowany do dowolnego miejsca w zasięgu transmisji. Sygnał odbierany jest przez odbiornik telewizyjny i przetwarzany na obraz i dźwięk.

Onet - Encyklopedia WIEM:
dział telekomunikacji zajmujący się przesyłaniem na odległość ruchomych obrazów wraz z towarzyszącym im dźwiękiem za pomocą sygnałów elektrycznych.

Encyklopedia Wirtualna Polska:
[gr.-łac.], przesyłanie na odległość obrazów scen ruchomych i towarzyszącego im dźwięku w postaci sygnałów elektrycznych (sygnałów telewizyjnych) i odtwarzanie ich w odbiorniku telewizyjnym.

Po porównaniu tych definicji wiadomo przynajmniej kto od kogo odpisywał...