Wydanie 12 z dnia 20 marca 2000 r. Część 1 strony.
Piąta emisja w roku 2000.

powrót do 2000 roku; tytul.jpg (29668 bytes)

Następna audycja, wydanie 13, na antenie TVP S.A.
w dniu 2 kwietnia 2000 r.; program 1, ok. godz.050
Proszę sprawdzić z programem TVP, termin i godz mogą ulec zmianie

Przypominamy - astronomiczna wiosna zaczyna się w Polsce
20 marca 2000 r. o godz. 8.35.

KONKURS
uczestnicy

1. Adam Hurcewicz z Białegostoku
2. Andrzej Gibiec ze Skoczowa
3. Przemysław Błaszczyk z Piekar Śląskich

Redaktor Roman Kanciruk zapowiedział dogrywkę!

25 pkt
25 pkt
25 pkt
Druga połowa marca. Nasza planeta zbliża się do punktu równonocy. Od tego momentu w rocznej wędrówce Ziemi wokół Słońca zaczyna się wiosna na półkuli północnej a jesień na południowej. Z tego punktu widzenia,związanego z porą roku, popatrzymy poza naszą galak tykę, na galaktyki położone na zewnątrz niej. Na całym świecie mamy tyle samo czasu na przyglądanie się niebu, ponieważ w punkcie równonocy dzień i noc są równej dlugości. panna.gif (12273 bytes)Patrzymy na konstelację Panny - Virgo i międzygalaktyczną smugę materii. W innym kierunku widzimy zagadkową gwiazdę Eta Carine czyli Eta Kilu. Być może jest to przyszła supernowa. Galaktyki czy mgławice oznacza się numerami. Na przykład na filmie pokazujemy M100 - czyli setną pozycję w katalogu Messiera. Zaś w nowym, generalnym katalogu jest to NGC 4321. Pod koniec osiemnastego stulecia francuski astronom Charles Messier (1730-1817), łowca komet, któryodkrył ich 26, pierwszy ponumerował mgławicowe obiekty czyli sporządził użyteczne katalogi gromad gwiezdnych. Oznacza się je teraz literą M od jego nazwiska i kolejną liczbą. Pierwsza na jego liście była mgławica Krab - M1. My wspominaliśmy już o mgławicy M-31 (131 KB), to wielka galaktyka w Andromedzie, a na naszych stronach znajdziecie też  mgławicę M42 (58 KB). Jesteśmy na półkuli północnej i patrzymy na: niebo też w kierunku północnym.Oto gwiazdozbiory widoczne w średnich szerokościach geograficznych. U góry po prawej Smok (Draco, Dra), rozległy gwiazdozbiór w pobliżu północnego bieguna nieba, sąsiadujący z Małą Niedźwiedzicą, Wielką Niedźwiedzicą, Wolarzem i  ze wspominaną przed dwoma tygodniami gwiazdą Thuban - przypomnijmy,Thuban był gwiazdą biegunową starożytnych Egipcjan. Nad horyzontem,w konstelacji Perseusza,gwiazdozbiór upiorów, Algol. Wydaje się regularnie,co kilka dni, puszczać do nas oko. Jest to gwiazda podwójna, zaćmieniowa. Słabsza, kiedy jeden składnik przesłania drugi, Natomiast staje się jaśniejsza, kiedy gwiazdy rozdzielają się. (dalej)

Opracowane na podstawie scenariusza - Roman Kanciruk, Tomasz Pyć.

Panna (Virgo) http://www.astro.wisc.edu/~dolan/constellations/constellations/Virgo.htm

Alfabetyczny wykaz gwiazd (ang.)
http://www.astro.wisc.edu/~dolan/constellations/starname_list.html

* Równonoc, ekwinokcjum, porównanie dnia z nocą - chwila gdy Słońce widoczne jest ściśle na równiku niebieskim i jednakowo długo przebywa ponad i pod horyzontem. W chwili równonocy wiosennej (ok. 21 marca) Słońce wstępuje w znak Barana. W chwili równonocy jesiennej (ok. 23 września) - w znak Wagi.

Program zredagował i prowadził Roman Kanciruk. W studiu jego gośćmi byli Jerzy Rafalski, astronom z Torunia; Jacek Uniwersał (przy teleskopie) i Tomasz Pyć (przy komputerze). Realizowała audycję Barbara Gajos. Scenografię zaprojektowała Aneta Trześniewska , a produkcją kierowała Małgorzata Sieheń.


M100 http://bozo.lpl.arizona.edu/messier/m/m100.html
Hubble Space Telescope http://www.stsci.edu/stsearch/
encyklopedia FOGRA http://encyklopedia.pl/wiem/

tpright.jpg (11550 bytes)
Strona założona w dniu 10 marca 2000 roku.
Wersja 1.0 - Aktualizacja 19.03.2000 r.

Powrót na stronę powitalną